به خط گریه برایت نوشته ام خوبم
بپرس حال مرا از صدای مرطوبم

هنوز مثل همان وقت سر به زیرم و سخت
هنوز صاحب ان چشم های محجوبم

نگاه دختر زیبایی ام که غمگین است
سکوت دفتر پروانه ای مصلوبم

دلم گرفته از این روزهای بی خبری
اگر به جعبه ی اخبار مشت می کوبم

برای دیدن من با لباس گرم بیا
هوای خانه ی من برفی است محبوبم

دلم گرفته از این روزهای تکراری دلم گرفته ترازاین نمی شود آری

تمام روز کپی می شوم به روی خودم و خواب هــــم کـــه ندارد خیالِبیداری

کنارِ چشمــــه ی این روزهای خشکیده چه سالها که نشستم ولی نشد جاری 

همیشه یک نفراز هیچ جا نمی آید و زخـــم فاصله ها آه میشود کاری

و بس که عقربـــه هـــا دورخویش چرخیـــدند گرفته بغض ساعت از این لحظه های پرگاری

قطارِ یک نفـــره باز میرسد از راه و باز روز دگر، راه و ریل تکراری

منم همانکه درآغوش خویش میمیرد وضربه ضربه کاریست آه ضربه کاری

(امیدوارم خوب باشی ابجی خانوم)